Hier de posters van mijn presentatie en wat foto's van mijn proces. De opdracht: ontwerp een paviljoen voor Warchild. Als eerste ben ik wat onderzoek gaan verrichten naar de eisen van een paviljoen. Vervolgens heb ik de site van Warchild bekeken om te zien in welke landen zij opereren en wat zij doen voor de kinderen.
Ik heb gekozen om een paviljoen te ontwerpen voor het werven van donateurs. Dat betekend dat het in westerse landen komt te staan en dat het mensen moet aanzetten tot het geven van een donatie.
Na het lezen van de site heb ik kernwoorden geformuleerd die volgens mij belangrijk waren om in mijn paviljoen terug te laten komen. Ik ben op internet gaan kijken naar foto's van landen waarin Warchild haar werk doet. Daarbij stuitte ik op twee foto's die mij aanspraken: één van trekkende vluchtelingen en één van vluchtelingententjes. Ik vond hier de eis "het moet verplaatsbaar zijn" in terug en het tentprincipe sprak me aan. Ook kon ik hier mijn gestelde kernwoorden in kwijt.
Ik ben onderzoek gaan doen naar de vorm. Dit heb ik gedaan met satéprikkers en een lijmpistool. Hieronder enkele voorbeelden. Dit onderdeel was leuk, maar wel lastig omdat ik uiteindelijk een keuze moest maken qua vorm. Dit vond ik heel lastig.
Vervolgens ben ik gaan zoeken naar een 'huid' voor mijn tent. Ik kwam op het idee om verschillende huidskleuren te gebruiken, die de verschillende mensen in de wereld symboliseren. Aan de hand van het skelet van tent heb ik het ‘doek’ van de tent ingedeeld in vlakken met verschillende tinten.
Ik ben lang bezig geweest met het ontwerpen van de ingang. Hij moest groots ogen, maar niet te open zijn. Ook qua licht moest ik hem voor een groot gedeelte afsluiten. Toch moest deze wel ontvankelijk zijn en uitnodigen om naar binnen te gaan. Omdat de tent grotendeels een gesloten indruk maakt, wilde ik dat de ingangen wel uitnodigend waren en daarom heb ik er twee gemaakt.De binnenkant van de tent is donker zodat er projecties kunnen plaatsvinden. In het middelste gedeelte van de tent is een opstapje waar je kunt zitten of waardoor je naar het hart van de tent kan. De middelste en hoogste punt van de tent laat licht door, waardoor het in de tent voor een aangename verandering zorgt ten opzichte van de krappe, donkere ‘gangen’. Voor de omgeving heb ik gezocht naar een rustige plek en ik vond het paviljoen goed passen in een park.
Kunstwerken en ontwerpers waar ik me door heb laten inspireren: Frei Otto, Christo en het Philips Paviljoen van Le Corbusier.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten